Eerste bezoek aan de kinésist

's morgens kon ik moeilijk uit mijn zetel ,(waar ik nog in sliep voor Bowie zijn gewenning.) Toch opgestaan en de kinderen te voet naar school gebracht met de hondjes mee, zijn ze geliefd en beroemd nu op school. Hij zal allesinds goed met kinderen gesocialiseerd zijn. Terug op het gemak terug naar huis. Mijn hart stond stil, het was al 10 voor negen, ik ga te laat komen op mijn eerste afspraak en mijn hondjes moesten nog eten, dat laatste gaat toch voor hé, vlug de bakjes gevuld en vertrokken. Oef, vijf na was ik er, ik ga binnen . De kinésist verrast. Gij zijt vroeg zegt ze, ik moest er maar om 9u30 zijn blijkbaar, ojeee klein misverstand. Het kwam haar wel goed uit. Er had iemand afgebeld dus ik moest niet wachten. Het leek zo banaal hetgeen ik moest doen maar mijn hartslag verraarde mijn toestand, om 12km/uur te fietsen, 2 maal 10 minuten haalde ik een hartslag van 112. dat wijst op die globale spierzwakte :zei ze.Er zal nog veel werk aan de winkel zijn. Daarna heb ik tot de middag geslapen . en 's middags geen taken meer gedaan, en gerust.
Dat viel mee dacht ik .
tot de volgende morgen, vandaag dus,
Ik kon er helemaal niet uit, ben wakker geworden vannacht van de pijn aan mijn bovenbenen, heupen en knieën. Renilde heeft Bowie en Caithlynn buiten gelaten want ik kon het echt niet. Ik verwenstte al die kiné. Nog tot 10 uur heb ik moeten slapen eer de pijnstilling zijn werk wat deed. Na even rond te lopen ging het dan wel weer beter. Een korte trip naar de markt om snoep en fruit en terug naar huis, terug in mijn zetel. Dan weer geslapen van 13uur tot 14u 30 . Bowie was goed moe na zijn trip naar de markt en sliep heerlijk mee. Hij werd zelf niet wakker toen ik op stond om een warm bad te nemen , slaapkopje! .Dat deed deugd, jammer dat ik er niet lang in kon blijven, ik had nog zangles en die wil ik niet missen. Het was mooi weer dus hebben de hondjes even buiten kunnen spelen, Voor Bowie de eerste keer met Caithlynn alleen in de tuin, morgen ga ik inspectie doen of we geen putjes rijker zijn.
Ewoudje , een beetje ziek ging mee naar de les , hij wachtte flink mama's haar beurt af om dan een lijntje op de tafel te tekenen, de deugniet. En de traantjes zaten dicht toen hij daarvoor correct een vermaning kreeg, zijn lipje bibberde .
Hij heeft zich dan maar heel flink gehouden en zong mee met mama haar inzingoefeningen, grappig om te horen maar hij heeft talent moet ik toegeven.
Toen we buiten de les kwamen zei hij heel eerlijk: mama jij kunt toch veel beter zingen dan die andere mevrouwen hoor! dus was ik wel fier van dat compliment.
Op weg naar huis zijn we dan 'k zag twee beren ingezet en de variatie 'k zag twee giraffen de juffrouw straffen. dat vond hij om te gieren en ik was allang blij dat hij zo'n pret had.
NU is het weer tijd om afscheid te nemen en terug mijn zetel in te duiken. Hopelijk kan ik morgen weer op tijd uit bed.
Mijn weekje in de zetel om Bowie aan zijn omgeving en vooral slaapplaats te laten wennen zit erop, hij doet het uitstekend dus vanavond slaap ik weer in eigen bed. Ik hoop dat Bowie zich al goed in zijn bench thuisvoelt en fijn in dromenland zal zijn vannacht.