Hoe ziet Bowie er nu uit?

Voor de nieuwschierig'en onder jullie, ons bowie heeft een grote groeispurt genomen, lekker groot voor me dan moet ik me minder bukken als we oefenen. Hij doet het prima ; hij lijkt te weten dat ik het echt niet gemakkelijk heb en blijft zo veel bij me, ook nu ligt hij naast me in een rolletje te slapen, buiten leeft hij zalig op . Hij vind het zalig om balletjes te apporteren. Hij haalt hierbij heel grote snelheden waar ik terug meer windhond in zie. Maar hij is ook heel intelligent,je ziet hem denken over wat ik hem vraag. De Poesjes zijn zijn lievelingsdieren, hij begrijpt maar niet dat zij niet zo zot zijn van hem, hij doet ze nochtans geen kwaad, wil te gewoon van boven tot onder aflikken. En de poezen maar blazen. lOL

Als de pijn wat meer onder controle is start ik opnieuw de sessies maar dan thuis. Misschien als het zomer is dat de buiten trainingen dan weer lukken. Ik wil wel niet dezelfde fout maken als met Odie van hem thuis te houden. Ik neem hem mee telkens ik ergens ( 'hoe kort ook) naar toe ga. Een boodschap, een vrienden bezoekje bij Ella, die twee zijn al dikke vriendjes. ZO ontmoet hij andere mensen en honden. Hij trekt bijzonder weinig ,en herpakt hem ook heel snel als hij te vlug start en ik trager ben. En iedereen ziet hem zo graag , ze vinden hem zo speciaal en willen weten welk ras hij is. Echt grappig.

Nu hier de foto hé :

wielen

De pijn is sterk toegenomen, mijn lichaam verplicht me te luisteren, geen lange wandelingen meer, geen trainingen met Bowie op het veld, dat lukt voor het ogenblik niet. IS het de kou die alles nog ondraagelijker maakt? De pijnliniek zal mijn eerste post worden om iets aan die pijn te doen, langs de andere kant vind ik dat ik al genoeg pijnstilling neem. Ik ben nog maar 32 . Hoeveel gaan ze nog moeten geven om van de pijn af te zijn? en zal ik dan mijn lichaam terug weer overdoen omdat ik geen pijn voel? Ik zit met zoveel vragen en zo weinig antwoorden.

Het enige dat mij overkwam is als we een rolstoel gingen huren dat ze daar onmiddelijk zeiden dat ik recht hen op een eigen rolstoel, dus die is nu in aanvraag .Het wordt een bordeaux rolstoel met extra steun voor mijn rug . Dat zat al beter dan die huurrolstoel. Of en een elekrische wordt of een duwer weet ik nog niet.Ik kan mezelf niet vooruitduwen maar allé , we kunnen dat misschien weer gaan wandelen met het gezin. Met een elektrische zou ik zelf weer kunnen gaan wandelen met de hondjes in de wijk . Dat zou ik zalig vinden dat weer te kunnen.

In Afwachting kwamen we wel tot de conclusie dat onze Auto er wel te klein voor is; en te gevaarlijk, de rolstoel zou op hen kunnen vallen en dat wil ik niet tegen komen, dus op internet- zoektocht naar een andere wagen, we vonden er één in Brugge een Opel vivaro,ook 5 jaar oud als de onze. De plannen zijn gemaakt, nu nog het betere weer of superwarme kledij en we kunnen terug van een uitstapje genieten. Dat is nu al zo lang geleden. Bowie en Caithlynn zouden er deugd van hebben.

Dus onze Opel Combo is te koop, vertel het gerust voort!