dinsdag 11 mei 2010

up to date

Het is een eeuwigheid geleden, allé zo voelt het toch aan nu ik opnieuw iets post. Het is de voorbije maanden heel slecht gegaan . Ik ben nu bijna terug een maand thuis en zit weer in het bootje op zoek naar hulp. Mijn rolstoel is nog steeds in procedure ; de specialist gaat nu tegen de beslissing van het riziv in, je merkt dat de economische toestanden nog steeds meespelen in hun beslissing. Een scooter heb ik zelf gekocht, een tweedehands wellis waar. Met het mooiere weer hoop ik wat meer buiten te kunnen komen.
Voor de rest, papieren , papieren en nog eens papieren. Mijn integratie tegemoetkoming moet nu ook nog eens aangevraagd worden, voor parkeerkaart en zo meer. het is niet te doen welke instanties je allemaal moet doorlopen voor hele kleine dingen zoals die kaart. Je moet dan nog eens naast die papieren zelf ter plaatse gaan om dat nog eens te verdedigen. en dat terwijl dat allemaal zoveel energie van me vergt. Ik rust zoveel ik kan en ik val nog steeds heel veel in slaap overdag, ik kan niet de hele dag wakker blijven en ik ben dan nog maar op van 10, 11 uur. Vandaag wordt dan ook een kleine ramp, gisteren mijn slaapmedicatie niet genomen en daardoor heel slecht geslapen dat wordt dubbel boeten vandaag en morgen is het dan nog lentefeest. Ik zal dat op en één of andere manier moeten kompenseren.
en met de hondjes, daar gaat het heel goed mee, bowie is een echte puber geworden, maar voor een knuffel en een koekje is hij snel op het goede pad te brengen, de deugniet. Hij loopt al mooi mee naast de scooter. Ber op stap zijn we nog niet geweest . Het is nog wat oefenen en op elkaar ingespeeld geraken maar daar komen we wel. Caithlynn is haar goeie zelve liefs ligt ze nog steeds aan mijn voeten en slaapt ze mee met mij.
Ons alice is mama geworden en heeft vier kleine schatjes op de wereld gezet, nu nog voor twee een goede thuis vinden en dat avontuur heeft dan ook een goed einde. Eind mei wordt ze dan gecastreerd. Dat is het beste want je weet nooit waar die schatjes terecht komen en dat is niet ons beste talent; aan iedereen die wilt een poesje meegeven. duimen maar!

dinsdag 2 maart 2010

Bowie zo onstuimig

Ons Bowie wordt een echt puber, hij is nu bijna volgroeid en geniet volop van zijn kunnen, springen crossen en toch nog lekker kunnen fleemen.
Toch zijn we bezorgd, hij wil met onze kindjes spelen zoals hij dat met caithlynn doet. Daarmee doet hij hen pijn en als ik of de kinderen piepen reageert hij niet, hij blijft ons vasthouden met zijn tanden, niet bijten hoor, gewoon heel goed vasthouden. Zo kan het natuurlijk niet verder. Ik probeer hem dit nu af te leren door telkens mijn hand in zijn keel te stoppen, dan stopt hij direct en geeft hij ipv doorspelen direct likjes. Zolang hij nog jong en ontstuimig is laten we hem niet meer alleen met de kindjes. Hij is zo braaf dat we daar minder oog voor hadden maar hij is jong en moet nog zoveel leren. Daarom hebben we afspraken gemaakt, als ik er niet bij ben en de kinderen lopen buiten blijft Bowie bij mij. De manden aan de ruit zijn omgewisseld, Caithlynn zit nu dichter bij mij aan de zetel waar de kindjes veel passeren, het zal voor Bowie ook een goed signaal zijn dat zij de oudste is en de baas.
We zijn nu een paar dagen verder en ik begin al verschil te zien in zijn spelgedrag naar ons toe. Ik geef hem wel iets meer de kans om met mij te spelen met een flostouw . Hij geniet er van. Ook achter iets aan hollen vind hij heel erg leuk. Ik denk dat hij stilletjes aan mag leren apporteren. als de garage opgeruimd is begin ik eraan. Met het mooie weer in zicht zal het dan ook binnenkort ook buiten kunnen.
Gisteren zijn mijn pijnmedicatie opnieuw verhoogd met de duidelijke boodschap dat ik echt wel aan mijn plafond zit en toch psychologische hulp zal moeten zoeken. De dokter drong er echt op aan omdat leven met chronische pijn niet eenvoudig is. Ze ging contact nemen met mensen die er ervaring mee hebben en volgende maand zal ze die namen aan mijn voorstellen. Intussen kan ik er wat over nadenken.
Ik zit ook te twijfelen tss en rolstoel en een scooter voor te gaan wandelen, ik heb er recht op maar kan maar één van de twee krijgen. Ik weet niet echt wat te doen, een rolstoel zit comfortabeler, kan ik ook wat mee stappen . Een scooter zit niet comfortabel en kan ik ook niet vooruitduwen, maar daar kan ik dan wel zelfstandig mee op pad en met de hondjes gaan wandelen. En als ik het eerste kies zit ik er voor vier jaar aan vast, voor het andere moet ik dan de rolstoelprocedure stopzetten at betekend dat ik weer 2 maand moet wachten op antwoord en ik ben er nu bijna.
Waarom maken ze dat altijd zo ingewikkeld?

maandag 8 februari 2010

Hoe ziet Bowie er nu uit?


Voor de nieuwschierig'en onder jullie, ons bowie heeft een grote groeispurt genomen, lekker groot voor me dan moet ik me minder bukken als we oefenen. Hij doet het prima ; hij lijkt te weten dat ik het echt niet gemakkelijk heb en blijft zo veel bij me, ook nu ligt hij naast me in een rolletje te slapen, buiten leeft hij zalig op . Hij vind het zalig om balletjes te apporteren. Hij haalt hierbij heel grote snelheden waar ik terug meer windhond in zie. Maar hij is ook heel intelligent,je ziet hem denken over wat ik hem vraag. De Poesjes zijn zijn lievelingsdieren, hij begrijpt maar niet dat zij niet zo zot zijn van hem, hij doet ze nochtans geen kwaad, wil te gewoon van boven tot onder aflikken. En de poezen maar blazen. lOL
Als de pijn wat meer onder controle is start ik opnieuw de sessies maar dan thuis. Misschien als het zomer is dat de buiten trainingen dan weer lukken. Ik wil wel niet dezelfde fout maken als met Odie van hem thuis te houden. Ik neem hem mee telkens ik ergens ( 'hoe kort ook) naar toe ga. Een boodschap, een vrienden bezoekje bij Ella, die twee zijn al dikke vriendjes. ZO ontmoet hij andere mensen en honden. Hij trekt bijzonder weinig ,en herpakt hem ook heel snel als hij te vlug start en ik trager ben. En iedereen ziet hem zo graag , ze vinden hem zo speciaal en willen weten welk ras hij is. Echt grappig.
Nu hier de foto hé :

wielen


De pijn is sterk toegenomen, mijn lichaam verplicht me te luisteren, geen lange wandelingen meer, geen trainingen met Bowie op het veld, dat lukt voor het ogenblik niet. IS het de kou die alles nog ondraagelijker maakt? De pijnliniek zal mijn eerste post worden om iets aan die pijn te doen, langs de andere kant vind ik dat ik al genoeg pijnstilling neem. Ik ben nog maar 32 . Hoeveel gaan ze nog moeten geven om van de pijn af te zijn? en zal ik dan mijn lichaam terug weer overdoen omdat ik geen pijn voel? Ik zit met zoveel vragen en zo weinig antwoorden.
Het enige dat mij overkwam is als we een rolstoel gingen huren dat ze daar onmiddelijk zeiden dat ik recht hen op een eigen rolstoel, dus die is nu in aanvraag .Het wordt een bordeaux rolstoel met extra steun voor mijn rug . Dat zat al beter dan die huurrolstoel. Of en een elekrische wordt of een duwer weet ik nog niet.Ik kan mezelf niet vooruitduwen maar allé , we kunnen dat misschien weer gaan wandelen met het gezin. Met een elektrische zou ik zelf weer kunnen gaan wandelen met de hondjes in de wijk . Dat zou ik zalig vinden dat weer te kunnen.
In Afwachting kwamen we wel tot de conclusie dat onze Auto er wel te klein voor is; en te gevaarlijk, de rolstoel zou op hen kunnen vallen en dat wil ik niet tegen komen, dus op internet- zoektocht naar een andere wagen, we vonden er één in Brugge een Opel vivaro,ook 5 jaar oud als de onze. De plannen zijn gemaakt, nu nog het betere weer of superwarme kledij en we kunnen terug van een uitstapje genieten. Dat is nu al zo lang geleden. Bowie en Caithlynn zouden er deugd van hebben.
Dus onze Opel Combo is te koop, vertel het gerust voort!

maandag 4 januari 2010

Het Nieuwsblad - Gemeente Veurne: Zaakvoerder Meubelen Astrid staat terecht voor vangen beschermde vinken

Ben ook in zijn netten verstrikt, ze verkopen mij een relax en als ik de volgende dag ga om te annuleren omdat hij te breed is moet ik 15 % op het aankoop bedrag betalen, terwijl men aangaf dat er daar een oplossing voor wordt gezorgd, zelfs als ik een andere wou kopen moest ik toch nog die 15% betalen. Echt schandalig, lang leve de IKEA . Ze zien mij daar nooit meer als klant. Daar mogen ze vanop aan. En jullie waarschuw ik bij deze; geloof nooit een vriendlijke verkoper maar lees de achterzijde van de aankoop die je wilt doen. Zelfs permiteerd hij het van buiten de wet te leven, heeft reeds een veroordeling. HAd ik dit op voorhand geweten had ik er geen voet binnen gezet. Op you tube stond er nog een gedupeerde, ik ben blijkbaar de enige niet .

Het Nieuwsblad - Gemeente Veurne: Zaakvoerder Meubelen Astrid staat terecht voor vangen beschermde vinken