Voor de nieuwschierig'en onder jullie, ons bowie heeft een grote groeispurt genomen, lekker groot voor me dan moet ik me minder bukken als we oefenen. Hij doet het prima ; hij lijkt te weten dat ik het echt niet gemakkelijk heb en blijft zo veel bij me, ook nu ligt hij naast me in een rolletje te slapen, buiten leeft hij zalig op . Hij vind het zalig om balletjes te apporteren. Hij haalt hierbij heel grote snelheden waar ik terug meer windhond in zie. Maar hij is ook heel intelligent,je ziet hem denken over wat ik hem vraag. De Poesjes zijn zijn lievelingsdieren, hij begrijpt maar niet dat zij niet zo zot zijn van hem, hij doet ze nochtans geen kwaad, wil te gewoon van boven tot onder aflikken. En de poezen maar blazen. lOL
Als de pijn wat meer onder controle is start ik opnieuw de sessies maar dan thuis. Misschien als het zomer is dat de buiten trainingen dan weer lukken. Ik wil wel niet dezelfde fout maken als met Odie van hem thuis te houden. Ik neem hem mee telkens ik ergens ( 'hoe kort ook) naar toe ga. Een boodschap, een vrienden bezoekje bij Ella, die twee zijn al dikke vriendjes. ZO ontmoet hij andere mensen en honden. Hij trekt bijzonder weinig ,en herpakt hem ook heel snel als hij te vlug start en ik trager ben. En iedereen ziet hem zo graag , ze vinden hem zo speciaal en willen weten welk ras hij is. Echt grappig.
Nu hier de foto hé :
Geen opmerkingen:
Een reactie posten