Haar volledige naam , Dizzybell's, ( fokkersnaam) Duschesse( gravin) Dagny( nieuwe dag) Megana( parel in het afrikaans,vonden we wel passen voor onze zwarte krullebol :)
en zo vertrokken we vroeg in de morgen,hopend op een veilige en toch voor haar een aangename eerete rit met ons, en hier begint haar verhaal, haar avontuur bij ons,
Sorry dat ik jullie even liet wachten,maar ja, pupjes hebben nog niet echt de code om even op je te wachten he
Ik ga haar belevenissen beginnen bij gisteren, dat was al een avontuur op zich voor Megana, wij hadden de dag ervoor autopech en mochten mijn mama haar auto lenen,om 7 u30 vertrokken we zoals gepland maar de auto was neit vol genoeg om er te geraken, mama had dit ons nog verteld dus wij gaan tanken, broodjes opgepikt en weg, de zondagen dat we gingen hadden we binnen de 3 uur de rit afgelegd,dus gingen we er tgen 10 u 30 zijn, maar dat was dus niet gelukt, een file in antwerpen vertraagde onze rit heel erg, waardoor we er bijna een uur later waren. Wil moest les geven in Den Haag, en had alles al klaar gezet, haar dochter was gekomen omdat we niet bereikbaar waren, heel stom .Mijn Gms zat in mijn handtas en we hoorden hem niet, dus Wil moest snel weg, Megana zat op onze arm terwijl we laatste dingen overliepen, nu we hadden alles al op voorhand besproken dus dat ging redeljk snel en kregn ook nog een boekje mee met alle info in,nog een paar fototjes genomen van ons spaen en hup daar gingen we, Voor Megana was alles goed tot we de hoek om waren, had ze opeens door en zette ze het op een gillen, heel hoog,helemaal in paniek, in hondentaal: JE BENT MIJN MAMA EN MIJN FAMILLIE VERGETEN!!!!!!
In de auto hadden we totaal geen kans om haar tot rust te krijgen, ze was daarvoor teveel in paniek, bibberde als een riet, dus zei ik tegen Nico, we gaan ergens met de auto stoppen , en haar eerst laten wennen aan ons,want het laatste wat ik wilde is dat ze in paniek ging in slaap vallen van uitputtig en dan terug in de toestand wakker worden, ons klein meisje had nog geen enkele band met ons kunnen opbouwen door de afstand dus vond ik dat belangrijker dan thuis geraken,Nico draaide af en een beetje verder vonden we een pad met gras in een rustige straat, ideaal, ik stapte met haar uit met haar lijntje aan en hield die los zodat ze geen spanning had en liep wat vooruit, even twijfel maar daar ging ze dan, de wind wapperde in haar oortjes en ze kwam dartelend achten me aan gelopen, dat vind ze duidelijk veel leuker dan de auto. Nico at intussen zijn broodje op terwijl wij wat over en weer in het gras liepen,ze deed nog een plasje en dan kwam Nico erbij en stapten we samen terwijl Megana achter ons azn huppelde en dan terug naar de auto, we werden beloond met een paar likjes en dan viel ze in slaap op mijn arm,ik nam haar kussen legde die onder mijn arm als steul en daar gingen we op weg naar huis, we waren blij dat ze genoten had van ons eerste wandelingetje en we wat geborgenheid konden geven.
De paar keer dat ze piepte was voor een plasje en dan weer lekker relaxen in de auto, genieten van de vingersdie door haar krullen heen haar wat masseerden tijdens de rit.
Toen we thuis kwamen wilde ik de ontmoeting mer de hondjes liever op vreemd terrein, alle scouts terrein waar we regelmatig met onze honden wandelen,het is op 1 minuut van ons huis, ideaal, ik ging voorop terwijl Megana lekker mee huppelde, en liet haar op het gras wat dollen, Nico kwam met de kindjes en de hondjes, toen ze me zagen kwamen ze vrolijk op ons ag waarbij Megana het weer luid op een gillen zette, daar gingen we weer
Caithlynn en Bowie deden precies wat ze moesten doen ze negeerden dat gillend varkentje compleet en liepen vrolijk met ons mee, heel eventjes aaide Ewoud haar waar we hem direct het advies gaven bij ons te komen staan en haar de tijd gaven om te beseffen dat er nietz ergs ging gebeuren en een paar tellen later liep ze terug huppelend achter ons aan, een voor een snuffelden de hondjes aan haar wat ze toestond buiten haar poepje,een echte dame he
Nu ik hield haar even stil zodat ze dit ritueel wel moest ondergaan ongekeerd mocht ze ook eens snuffelen bij hen en dan gingen we samen als iedereen besnuffeld was naar huis, onze eerste kleine wandeling samen.
Thuis lieten we eerst de tuin in waar ze al snel vrolijk achter een blaadje aan ging, even proefde van ons grindpad,waar we gelukkig snel bij waren om het haar onmiddeljk af te leren en dat steentje uit haar mond haalden, na een paar keer had ze door ,o dat eet ik dus beter niet. Vadaag nog even herhaald ,we weten in ieder geval dat we dit in de gaten zullen moeten houden. Niet veel aandacht aan geven of het wordt nog te plezant.
Dan samen in de bench, samen naar het hondentoilet, alles samen leren kennen.Caithlynn weet precies wat te doen maar ons Bowie die eo'n speelvogel is vind het toch maar een vreemd schepsel,wat wilt ze toch van hem??????
Hij geeft haar alle ruimte maar zo zal ons gravinneke hier snel koningin worden, dus we steunen hem wat om zijn plek op te eisen want Miss krijgt hem met kijken uit zijn mand en hij gaat onder tafel gaan liggen, dus moet hij van mij tonen dat hij een man is!!en dat lukt wel, nu hij zal naarmate ze groter wordt wel minder toleren ze is nu eenmaal een pup die nog veel mag uitspoken,als we ervoor zorgen dat hij niet van haar wegloopt en dat hij Caithlynn's goeie kennis van pups overneemt komt dat hier wel in orde.
Voor de rest is het voor de kindjes een groot feest, ze doen aardig achter wat ze vn ons voorzien en Ewoud die eergisterren niet wist hoe te piepen als ze haar tandjes gebruikt kan het al zo goed naapen dat ik iedere keer kijk wie er nu wel gepiept heeft en dat vind hij natuurlijk de MAX.mama lekker beetnemen,
de deugniet :lach1:Tja wat doe je eraan he.Heel benieuwe hoe ze het deze nacht zal stellen, heb haar nu een half uurtje later eten geven want we hadden met een kakje buiten nog geen succes, ze wacht tot we uit zicht zijn in huis dus wou ik echt wel nog voor de nacht haar een kakje op het pleintje laten doen en haar daar prijzen, heb ze dan even aan de lijn gehouden terwijl ze micht spelen tot ze luid ging piepen en nerveus rond ging draaien, het grote moment en ja hoor daar ging ze dan, eerst een plasje en dan het langverwachte drollejte, hoe blij een mens kan zijn bij zo'n cadeautje
nu is ze nog even zzn het spelen en dan gaan we weer slapen,heel benieuwd hoe ze het er vannacht van af brengt. Vandaag nog geen enkele foto genomen,,spijt me was even te druk of te moe. Doe morgen beter mijn best, zal dan de foto van gisteren op de computer zetten en posten zodat jullie toch een beetje kunnen kwijlen bij al dat pup gedoe, want die oogjes, daar smelt je toch weer voor, ze stralen deugeniet uit.Dat beloofd!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten