Tijdelijke slaapplaats

Het kon niet meer zo verder, terug wat slechter. Naar boven gaan op de trap doet veel pijn, heb ook geen sterkte genoeg om stabiel die trappen op te gaan, de koude boven zorgt er dan ook weer voor dat 'smorgens opstaan uit dat elektrisch deken een nachtmerrie is want door die spierstijfheid ben ik niet direct in de kleren en beneden. Verschillende keren te lang in bed en dat mag niet, ik mag niet meer dan een uur slapen overdag, probeer maar met de vaak achter de ogen, en toch verplichtte rust; 1u actief; 1u rust. Bijna niet haalbaar. Ik moet dan ook nog eens stoppen met wat ik bezig ben als ik pijn ondervind. OOk niet haalbaar want ik heb voordurend pijn, ook als ik hier dit berichtje plaats, moet ik dan midden mijn zin stoppen?
Ik haat het , haaaaaaat het.
Het is ook gedaan met boven bij mijn man te kunnen slapen, ik ga moeten wachten tot de kamer vooraan klaar is tegen dat we dat weer kunnen doen. Nu slaap ik in de badkamer, in mijn dochtertje haar logeerbed. Uitgaan zit er nu toch niet in dus geen babysit nodig. In de badkamer is er wel verwarming, ik moet er geen trappen voor doen dus ook geen risico dat ik er dan 's morgens niet zou afvallen. En de wastafel is lekker dichtbij, toilet ook. Ik verlang er naar dat onze kamer klaar zal zijn. Dat smaakt naar meer ;maar is nu toch verdraaid lastig. Ik haat de nachten, die trouwens nog niet doorslapen is. Ondanks de medicatie.
Het mag wel eens beginnen veranderen , dat ik weet dat ik op de goede weg ben. Ik wil met niet meer klein laten krijgen maar dan moet ik er wel resultaten mee bereiken anders hou ik het niet vol. Ik wil en zal geen huisplantje worden die enkel op tijd en stond voeding krijgt en drinken. Ik vertik het!